I regularly have a coffee with dad

I remember it well: I’d gone to the Vanderlande open day with my parents. I didn’t know what to look at first. I was so blown away. Each child was allowed to choose a package from one of the racks. I turned a few knobs, a robot arm appeared, grabbed the package and then delivered it to me. A present from Vanderlande. Wow!

I used to work at Vanderlande during the holidays and was eventually able to write my thesis at Vanderlande. Unfortunately, after I submitted my thesis, I could not continue working at Vanderlande and I started working in a supermarket instead. Although I enjoyed my work there, I still couldn’t get Vanderlande out of my head. When dad turned 50, I took my chance and went along to help him hand out cake. I popped into the Facilities Department and said: “If you ever hear of a vacancy, you know where I am!” The timing couldn’t have been any better. Because two days later, the phone rang, and I was asked to fill in for a moment. I’ve been here ever since. I’ve always felt very welcome and at home at Vanderlande.

My dad still works here too, and I really love bumping into him in the corridors. We drink a quick cup of coffee together or head off out for a walk in our lunch break. It’s definitely an added bonus!

Ik drink regelmatig koffie met papa

De passie voor het bedrijf is Lotte van der Sanden-Miegielsen met de paplepel ingegoten. Letterlijk, want allebei haar ouders werkten bij Vanderlande en haar vader nog steeds. Als klein meisje dacht Lotte al: “als ik later groot ben, wil ik hier werken”. Een paar jaar geleden werd haar droom werkelijkheid en intussen is ze een onmisbare kracht op de afdeling Facilities in Veghel.

Ik weet het nog goed: ik ging met mijn ouders naar de open dag van Vanderlande. Als klein meisje kwam ik oren en ogen tekort. Zó onder de indruk was ik. De kinderen mochten een pakketje uit een opstelling halen. Ik draaide aan een paar knoppen, er kwam een robotarm tevoorschijn, die greep een pakketje en leverde dat bij mij af. Een cadeautje van Vanderlande, wow!

Ik heb in mijn vakanties bij Vanderlande gewerkt en uiteindelijk bij Vanderlande mijn scriptie kunnen schrijven. Helaas kon ik na het inleveren van mijn scriptie niet bij Vanderlande blijven werken en ging ik aan de slag in een supermarkt. Ik had het naar mijn zin, maar toch kreeg ik Vanderlande niet uit mijn hoofd. Toen papa vijftig werd, greep ik mijn kans en ging ik mee om taart uit te delen. Ik glipte binnen bij Facilities en liet vallen: “als je ooit iets hoort, denk dan aan mij!”. De timing had niet beter kunnen zijn. Want twee dagen later ging de telefoon en werd ik gevraagd om even in te vallen. Ik ben daarna niet meer weggegaan. Ik heb me altijd heel welkom en thuis gevoeld.

Dat ik mijn vader, die hier nog steeds werkt, regelmatig tegen het lijf loop in de wandelgangen, is hartstikke leuk. We drinken even koffie of maken een lunchwandeling. Mooi meegenomen!