My very first project was a prank

I was impatient to show what I could do. And finally the time had come. The sales manager, who I was working closely with at the time, wrote me an e-mail telling me that I could start on a project in Ghana. And yes, the work had to be done on site. I started to feel really anxious when I read the last sentence in his e-mail: “I can’t go with you, so you’ll have to go alone.” Me? As a woman? Going to Ghana all alone? That was a bit of a shock.

Of course, I wanted to prove that I could do it. No wasn’t an option. Even though Ghana doesn’t have a great reputation for female safety . Was it even normal to head off out on your first project alone? Colleagues weren’t very helpful either: “Yes, this looks very serious,” they confirmed.

But the more I thought about it, the more I started to think that something didn’t make sense. It just couldn’t be true. Luckily, one of my colleagues couldn’t keep up the act anymore. I didn’t give the game away. I played my colleagues at their own game and circulated a fake plane ticket. We all had a good laugh about it. This set the tone: we all like a joke here at Vanderlande. It makes me feel at home and happy. We still regularly talk about the Ghana adventure, which never actually happened – of course!

Bij haar start als sales engineer in 2020, stond Joyce Hendriks te popelen om aan de slag te gaan met een project. De eerste maanden waren vooral gevuld met introductiegesprekken en trainingen. Maar dan is het eindelijk zover. Het eerste eigen project. In haar eentje naar Ghana. De herinnering brengt bij Joyce meteen een stralende glimlach op haar gezicht.

Ik was ongeduldig om te laten zien wat ik kon. Eindelijk was het zover. In een mail schreef de sales manager, met wie ik toen nauw samenwerkte, dat ik kon starten aan een project in Ghana. En ja, het werk moest gebeuren op locatie. Bij het lezen van de laatste zin van zijn mail kreeg ik het heel benauwd: “Ik kan niet met je mee, dus je moet alleen gaan”. Ik, als vrouw, helemaal alleen naar Ghana? Dat was even slikken.

Natuurlijk wilde ik bewijzen dat ik het kon. Nee zeggen was geen optie. Ondanks dat de reputatie van Ghana qua veiligheid voor vrouwen te wensen overliet. En was het wel normaal dat je voor je eerste project meteen alleen op pad ging? Navraag bij een aantal collega’s hielp niet: “Ja, dit ziet er heel serieus uit”, bevestigden zij.

Toch kreeg ik steeds sterker het gevoel dat er iets niet klopte. Dit kon gewoon niet waar zijn. Eén collega kon gelukkig niet verbergen dat ze in het complot zat. Natuurlijk liet ik me niet zomaar kennen. Als tegenreactie maakte ik een nepvliegticket en stuurde dat rond. Iedereen kon er heel erg om lachen. Zo werd de toon gezet: bij Vanderlande houden we wel van een geintje. Die sfeer maakt dat ik me thuis en op mijn gemak voel. We halen nog regelmatig herinneringen op aan het Ghana-avontuur, dat uiteindelijk natuurlijk nooit echt heeft plaatsgevonden.